Hayat üstüne hayatım üstüne yazı yazmaya başladığım zaman hep bir odaklanma sorunu yaşıyorum. Sıkıntı hayatım odaklanılmayacak kadar kötü olduğu için mi yoksa benim odak sorunum olmasından mı kaynaklanıyor ben henüz bunu çözemedim.
Dışarıdan bakıldığı zaman mezun olduğunun 1.ayı iş bulan, büyük bir şirkette en başından beri çalışmak istediği pozisyonda çalışan, İzmir gibi güzel bir şehirde yaşayan birisi olarak gözüküyorum. Üniversite hayatı boyunca bir çok yerde çalışmış, bir çok ülkeyi gezmiş, hatta çoğuna göre gezmeye doymuş olması gereken birisiyim.
Dışarıdan işler çok güzel gözüküyormuş. Sanırım bazen ben de dışarıda bir durup kendime bakmalıyım içime bu kadar odaklanmadan. Aslında ben içime de odaklanmıyorum aksine hayatıma odaklandığımı düşünüyorum. Daha 23 yaşındayım. Önümde daha çalışmak için çok uzun yıllarım var. Modern köleliğe çok erken bir yaşta atıldığımı düşünüyorum bazen. Bazen de ne kadar erken o kadar iyi ! diyorum. Diyorum çünkü ne kadar erken başlarsam o kadar erken bitirebilirim.
Eskiden dur durak bilmeyen bir enerjim vardı. Hiç uyumadan okula, oradan işe, oradan kursa gittiğim zamanlar olurdu. Ya da havaalanlarında sabahlayıp hiç bilmediğim şehirlerde gezdiğim zamanlar.. Şimdi gün içinde uyumak, yemek yemek,gezmek ve diğer ihtiyaçlarımı gidermek için sadece 9 saatim, 2 haftada bir günde boş 1 günüm var. Ne güzel !
Zaman akıp geçerken zamanın çok gerisinde kaldığımız anları yaşıyoruz. Çevreme bakıyorum onlar da öyle. Sanırım bu aralar herkes böyle.
Şimdi fark ediyorum ki zamanı yakalama konusunda henüz daha çok acemiyim. Bu tempoya alıştığımız zaman ben de bizler de zamanı yakalayanlardan olacağımızı umuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder