Planlarım her zaman istediğim gibi ilerlemeyince hayal kırıklığına uğratıyor hayat beni. Benim için her plan sonrasında bir hayale dayanıyor. Planladığım herşeyi kafamda önceden yaşarım çünkü.
Bir fidan ekiyorum, sonra hayallerimde ağaca dönüştürüyorum. Eski bir Çınar ağacını düşünün onun gibi her dalında ayrı bir noktasını planlıyorum hayatımın, hayalimin. Toprağın gücü var demek ki Çınar'a sahip çıkıyor ama benim kafamın bu kadar gücü yok ki tek tek her dalından kırılıyor ağcım.
Ben bu huyumu sevmiyorum. Çok kontrolcü bir yapım var hayata karşı. Bazen iyi güzel ilerlese de çoğu zaman işe yaramıyor. Çünkü hayatı tek kişi yaşamıyoruz ve yaptığımız her hareket her plan karşımızdaki insanlara da bağlı.
Nasıl olacak bu böyle ?
Orta yolu bulmalı bence. Fidanları ağaca dönüştürmeyi bırakmalıyım belki de ilk olarak. Eğer planım tek Melis ile ilgili ise ona güvenim sonsuz onunla ağaca dönüşebiliriz birlikte. Ama başkalarıyla ağaca dönüşmek yok artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder