Bazı şeyler biter.
Bu demek değil ki geri kalanlar için de son.
Bittikten sonra yakacaksın ışığını alacaksın kendini karşına bir bir anlatacaksın.
Bittikten sonra yakacaksın ışığını alacaksın kendini karşına bir bir anlatacaksın.
Hiç bir detayını atlamadan en derinine kadar.
Bazen bir gülüşte ki dudak kıvrımına
Bazen ise bir nefeste ki kalp ritmine kadar.
O gün işte neler yaptığını anlatacaksın mesela
Hangi hesaplamalarla ne kadar uğraştığını
Yine maillerin arasında kaybolduğunu
"Ben ne yapıyorum ya burada" dediğini hatırlayacaksın
Bunlarla da bitmeyecek.
Anlatacaksın
O gün hangi yemeği pişirdiğini
Televizyonda çalan müziği
Ve paylaştıklarını
O müzik orada susacak ama
Üzülme yeniden çalacak yakında.
Yaşanılanlar konuşulmayacak kadar ağır olabilir
Ya da düşünülemeyecek kadar derin
Olsun.
Geçer.
İnsan neler alışmıyor.
Alışmak denildiğinde kötüymüş gibi duruyor uzaktan
Ama değil.
Mutlulukta bir alışkanlık
Mutsuzlukta
Bir insan da alışkanlık
En sevdiğin yemekte
Sen neye alışacağını seçmelisin en başta
Her zaman dediğim gibi
En yakın arkadaşında sensin
En büyük düşmanında sen
İnsanın herşeyi kendisi
İnsanın herkesi aslında "kafasının içindekileri"
Unutma sen geçmişten gelmiyorsun.
Hergün yarın için nasıl yaşıyorsak
Bugün de dün için yaşamıyorsun.
Bugünü mesela 'bugün' olduğu için yaşıyorsun.
Şaşıracak insanlar.
Aldırma sen.
Herkes o kadar güçlü değil hayatta.
Çoğu zaman düne takılı kalır.
Zaman geçecek
Sonra yeni bir müzik açacaksın
Ya da yeni bir kitaba başlayacaksın
İlmek ilmek kazıyacaksın yine hafızana
Bazen birşeyler biter, diğer şeylerin başlaması için.
Sıkma canını.
Bak bugün gün doğdu.
Bak bu akşam da gün batacak.
Yarın yağmur da yağabilir, güneşte açabilir.
Her an herşey olabiliyorken hayatta
Biz çok büyütmüyor muyuz yaşamayı ?
Yaşanılanları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder