Hep bildiğimi sandım ama hiç birşey bilmiyormuşum bunu daha
yeni anladım.
Word bile sürekli yazı hatası veriyor. Halbuki kendimi
bildim bileli Türkçe konuşuyor, okula gittiğim seneler boyunca Türkçe
öğreniyordum.
Hayat benim için tam olarak böyle, o hep öğretiyor ama ben hiç
öğrenmiyorum.
Mesela herkese yetişmeye çalıştım hayatım boyunca. Mutluluğuna,
sinirine, kızgınlığına, kırgınlığına ve ilişkilerine… Yetişilmesi gereken
zamanlarımda kendimden başkası olmuyor ama yanımda. İyi eleştirimi de kötü
eleştirimi de kendim yapar oldum mecburiyetten. Fiziksel olarak bile ağırlık
kaldıramıyorken kolay kolay, kalbim ve aklım için yardıma ihtiyacım var. Tam da
bu evrede sessizliğe bürünüyor hayat ve ben kendimle başbaşa kalıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder