Diye başlayan cümlelerde bugün : Terzi Melis
Küçüklüğümden beri kıyafetlerimi kesip yeni kıyafetler diktiğim, kendi takılarımı yaptığım, arkadaşlarıma ve kendime ördüğüm örgüler sonucu bence az da olsa yetenekli olduğumu düşünüyorum. Yaptıklarım anneme göre kimi zaman ziyanlık kimi zaman ortalık dağıtmak olsa da ben bir şeylerle uğraşmasını her zaman çok sevdim.
Küçüklüğümden bu yana ilk ciddi girişimimi iki gün önce babannemin antika dikiş makinesi ile başlatmış bulunmaktayım. Babannem hayatımda görüp görebileceğim en titiz insan olması sebebiyle odamda ki dikiş makinesinin ip pisliklerinden dolayı kendisini çok mutsuz hissediyor. Bir de bana öğretmesi gerektiği gerçeğiyle yüzleşerek bin bir şikayetle dikiş makinesinin açılışını yaptık. Makineyi açana kadar karşımda ki şikayetçi insan makine açıldıktan sonra beni uzunca bir süre başına oturtmadı ve saatlerce yastık kılıfı dikti. Meğersem makineyi bana getirirken kesip teğellediği kumaşları da beraberinde getirmiş 😋
Neyse kılıflar bittikten sonra sıra bana geldi ve makinenin başına oturdum. Bana göster dediğim her şeyi kendisi yaptı ve içeri gitti. Ve o gittikten sonra her defasında ben tersten gittim, ipleri kopardım 😀 Biraz zor olsa da sonunda dikmeyi öğrendim. Bu konuda mükemmel değilim henüz ama iki köşeli çanta dikecek kadar öğrendim.
Bu sabah türk kahvemizi içerken babanneme bugün birlikte yırtmaçlı etek dikeceğimizi söylediğimde tansiyonu sanırım 17ye fırladı. Bu fikre biraz alıştıktan sonra dikiş makinesinin başına birlikte oturacağız.
Umarım kaçıp gitmez..
Yaptığım çantalar aşağıda ki gibi. Babanneme arkadaşlarım çok beğendi onlar da istedi dediğim zaman bana dediği şey ne biliyor musunuz ?
Sen üzülme diye bize de yap demişlerdir...
O kadar mı kötüler ! 😓😓
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder