Hissedilenler çok başkaydı halbuki yaşananlardan..

Hissedilenler çok başkaydı halbuki yaşananlardan..

Yapmak isteyip yapamadığın her hareket, söylemek isteyip söyleyemediğin  her söz içinde büyüdükçe büyüyor. O pişmanlık zaten hiçbir kelimeyle ifade edilmiyor.
Yaşadığın her hayal kırıklığı seni öyle derinden etkiliyor ki sanki o an bütün bedenine birşey çöküyor,konuşamıyorsun ve hareket edemiyorsun sadece düşünüyorsun.En zoruda bu değil mi ?
-Düşünmek düşünmek ve cevap bulamamak, çare olamamak..

Ne zor şey imiş insanlık.İnsan olabilmek,insan olanı bulabilmek.Hareketlerimizi ister istemez hep çevremize göre belirlemiyor muyuz? Kendi yapmak istediklerimizi yaptığımız zaman karşımızdan tepki alırsak hemen bir kılıf uydurmuyor muyuz? -Uyduruyoruz.

Sonra durup bir bakıyorsun ki kendine kendi yapmak istediklerinden çıkmışsın ve insanlara göre hareket ediyorsun.Kendine bunu yakıştıramıyorsun ve daha çok savruluyorsun kendi istediklerin ve insanların istedikleri arasında.

Kendin olmaktan bu kadar çok bahsediyorken hala daha niye insanlara göre şekillenen kararların var peki ?

Biliyor musunuz cevabı ?
-Ben bilmiyorum henüz..