Evde sesten sıkılıp ses almak için dışarı çıkıp sonrasında kulaklığını takıp ortamdan uzaklaşmak isteyenler olarak kaç kişiyiz ?
Bu sorumu sadece bir internet sayfasına ya da cansız olan herşeye sormak istiyorum. Uzak durmak istiyorum çünkü canlı olan herşeyden. Ya da Herkül hariç :) İnsanların hatalarını köpeğimden bile kaçarak cezalandırmamalıyım kendimi. Bizlerin en büyük hatalarından birisi sanırım bu başkalarının hatalarını herkese ve özellikle kendimize yansıtmak. Bir insan sizi kırdığında bir diğerininde aynı şeyi yapacağını düşünürüz. Odaklanamayız yaşadığımıza ve sadece sorgularız. İlla insan olarak değil hayatta ki şeylerde öyle. En basitinden yaşadığım bir örneği verirsem, ben bisiklet sürmesini sadece boş alan ya da yurtdışında sevenlerdenim. Türkiye de nedense yola çıkmaya hep korkmuştum. Bunu kırıp İzmir de 18 km lik bir bisiklet yolculuğuna çıktım. Benim için uzun bir mesafe gülmeyin :) Giderken hiç sıkıntı yoktu dönerken geliş yolunda karşımdan 3 bisikletli gelince ben panik yaptım ve kaçamadım o an ve birbirimize girdik. Bana korku geldi ve o günden sonra bisiklet binmek istemedim. Bu onların hatasıydı ama ben yine kendime yansıttım.
Karamsar olduğum zamanlar da yazmaya hep çok çekiniyorum. Kendimi bildim bileli yazan bir insan olarak bu dönemlerimde yazdıklarımı sadece kendime saklamaya çalıştım hep. Ama sadece ben böyle hissetmiyorumdur değil mi hayatta bazı anlarda ? Babannemin bile 80 yaşında karamsarlığa düşüp benim gibi bunaldığı anları olduğuna eminim. Onunkiler biraz torunlarının onu kırması ya da havanın bugün çok sıcak olması gibi dertler olabilir ama sonuçta o da karamsarlığa düşüyor hayatında. Herkül bile yediğim çikolatadan yiyemediği zaman huf diye ses çıkartıp poposunu bana dönüp yatıyor.
Bu seferde ben karamsarım. Her sefer de olduğu gibi. Sanırım bu benim biraz da kişilik yapım. Herkes her konuda çok inançlı, inatçı, güçlü ve hırslı olduğumu söylese de ben insanlar konusunda çok beceriksizim. Bunu söylediğimde illa ilişkiler gelmesin kimsenin aklına. Arkadaş, aile, iş çevresi o bu şu. Hayatımda olan her insan konusundan bahsediyorum. O yüzden soğudum biraz da sizlerden arkadaşlar. Yalnız kalmak dünyanın en güzel şeyi iken hiçbirinizi istemiyorum şimdilerde.
Bencil olmayan bir kişi yok bu hayatta. Bunu kimseyi yargılamak için söylemiyorum. Bence ben bile bencilim. Kendi hissettiklerimin peşinden gidiyorum sadece. Şimdi hissettiğim şey yalnızlık olunca herkesi hayatımda çıkararak bence en büyük bencilliği yapıyorum beni seven insanlara.
Ama bana biraz müsade. Kendinize iyi bakın. Umarım herkes istediği güzelliği yaşar ve dünyada ki bütün bencillikler ve kötü hisler sona erir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder